چهار سال پيش و در اوج شايعات فراگيري کرونا، ورزش ايران رخت عزاي يکي از بزرگان خود را بر تن کرد. مردي که کوهي از غيرت بود و فولاد سرد در برابر اراده او تعظيم کرد. غيرتي از جنس مردان زاگرس‌نشين و قهرمانان ملي ايران که نام و خاطره آنان بعد از دهه‌ها، بر تارک ورزش جهان مي‌درخشد. سيامند رحمان همان قهرماني بود که در کنار غلبه بر پولاد سرد، اخلاقي از جنس عطوفت و مهرباني داشت و توانست در چند سال حضور در دنياي قهرماني نامي از خود به يادگار بگذارد که رقيبان خارجي و داخلي همواره از آن با احترام ياد کنند.
سيامند از توان‌ياباني بود که معلوليت را محدوديت نداست، بلکه آن را راهي جديد براي افتخارآفريني در سطح ايران و جهان تعريف کرد. براي سيامند که سختي زيادي در مسير زندگي تحمل کرده بود عبور از آهن سرد و حمله به رکوردها معناي ديگري داشت.
سيامند که نامش برگرفته از کوهي در ايران است به جهانيان درس غيرت و اراده داد. او به ساير هم‌نوعان خود آموخت آنچه که مي‌تواند تمام سختي ها را کنار زده و فرد را به قله افتخار برساند، تلاش است و در مسير اين تلاش، محدوديت معناي زيادي ندارد.
 او به جهان فولاد سرد آمد تا نشان دهد که مي‌تواند به ديگران درس اراده بدهد او سنگين‌ترين وزنه ممکن را مهار کرد تا جهانيان نظاره‌گر قدرت اراده او باشند. قدرت بي‌نظير و اخلاق مثال‌زدني اين پهلوان موجب شکل‌گيري رکوردهايي شد که شايد تا دهه‌ها در قلب مردم ايران ماندگار باشد.
سيامند با وجود محدوديت ناشي از معلوليت چندين رکورد بي‌نظير در جهان و پارالمپيک به نام خود ثبت کرد، رکوردهايي که شکستن آنان اکنون به آرزوي هر ورزشکاري تبديل شده است.
 سيامند زماني که زير وزن ??? کيلوگرمي قرار گرفت کوهي از قدرت و اراده بود و توانست در ريو تاريخ پارالمپيک را از نو بنويسد. او اين وزنه را مهار کرد تا چند هزار تماشاگر حاضر در سالن و مسئولان برگزاري رقابت در برابر اراده وي سر تعظيم فرودآورند در آن سال بود که عالي ترين مقام کشور برزيل به اراده او سلام نظامي داد.
رحمان از اشنويه به ورزش جهان معرفي شد؛ شهري که اکنون نامش فراتر از مرز جغرافيايي رفته و آدرس اين شهر هم نام سيامند است.
 بله سيامند کُرد متعصب ايراني بود که به عشق پرچم کشور، بالاترين رکوردها را به نام خود ثبت کرد. او به عشق وطن سخت‌ترين تمرينات را تحمل کرد تا نام ايران در سالن‌هاي جهان و تابلوهاي رکورد ثبت شود. او به وطن عشق مي ورزيد و همانند اسطوره‌هاي اين سرزمين تا »تا پاي جان براي ايران« تلاش کرد.
قهرمان پارالمپيک و قوي ترين مرد معلول جهان در مرام و مسلک پهلواني هم يک نابغه بود. سيامند هميشه خندان بود و حتي در سخت‌ترين شرايط رقابت با لبخند وارد سالن مي‌شد.
ديلون ريچاردسون مدير اجرايي و توسعه فدراسيون جهاني پاراوزنه‌برداري با تمجيد از رفتار وي، گفت: هرگز لبخندها و رکوردزني‌هاي او را در پارالمپيک و مسابقات جهاني فراموش نخواهيم کرد.
همچنين اندرو پارسونز رئيس کميته بين‌المللي پارالمپيک در پيام تسليت خود به مناسب درگذشت سيامند رحمان، نوشت:‌ سيامند فردي دوست داشتني، خونگرم و از شخصيت والايي برخوردار بود و از اينکه افتخار آشنايي با وي را داشتم به خود مي‌بالم.
شايد يازدهم اسفند 1398 براي ورزش ايران يک روز تلخ بود و سيامند پيش از رسيدن به ايستگاه توکيو از قطار زندگي پياده شد اما نام وي بر تارک ورزش ايران و جهان نقش بسته است. نامي که هنوز در سالن هاي جهاني و پارالمپيک فرياد زده مي‌شود. فرياد زدن نام سيامند در بزرگترين آوردگاه‌هاي جهاني به آن خاطر است که پهلوان افسانه‌اي ايران در مسير زندگي خود سه چراغ قرمز را پيش‌روي محدوديت‌هاي ناشي معلوليت روشن کرد و با ويلچر سرنوشت از مسير پر پيچ و خم زندگي قهرماني عبور کرد تا به قله افتخار رسيد. قله‌اي که شايد کمترين کسي بتواند تا سال‌ها آن را فتح کند.
سيامند خاص بود زيرا در مسير قهرماني رفيق و رقيب نه تنها به قدرت و اراده او احترام مي‌گذارند بلکه زبان به تمجيد اين نابغه گشودند. »جميل الشبلي« بعد از کسب مدال طلاي دسته فوق سنگين پارالمپيک 2020 توکيو با بيان اينکه سيامند رحمان اسطوره در اين رشته بود، اظهار داشت: رکورددار پاراوزنه‌برداري در دسته به‌اضافه 107 کيلوگرم يکي از نام‌هاي بزرگ تاريخ پارالمپيک است. او بي‌نظير بود با وجود سيامند کسي براي کسب مدال طلا تلاش نمي‌کرد.
به گزارش امانت به نقل از ايرنا،بائه چون رقيب کره‌اي سيامند در پارالمپيک 2016 ريو پيش از مسابقه باخت خود را اعلام کرد و با تمجيد از هرکول ايراني گفت: نمي‌توانم مقابل او کاري انجام بدهم. به همين دليل هدفم در ريو کسب مدال نقره است.